3. PENUBUHAN PARTI POLITIK

Disediakan Oleh: Munira Abdul Muis (07DAT14F1005)

Politik berasas kaum lebih merupakan bentuk politik Malaysia sejak merdeka lalu iaitu parti-parti politik ditubuhkan berasaskan kaum tertentu bagi memperjuangkan kepentingan dan kebajikan kaum tersebut.Misalnya UMNO ditubuhkan untuk menjaga kepentingan orang Melayu dari segi agama Islam, bangsa Melayu itu sendiri dan tanah air atau negara.Kemudiannya peranan UMNO ditambah dengan usaha menjaga kepentingan bumiputera lain.MCA ditubuhkan bagi menjaga kepentingan kaum Cina di negara ini.Demikian juga MIC yang menjaga kepentingan kaum India.Parti-parti ini bukan sahaja memperjuangkan kepentingan kaum masing-masingTerdapat juga parti-parti yang membuka keahlian kepada semua bangsa tetapi asas perjuangan mereka masih tertumpu kepada kaum mana yang mendominasi parti politik tersebut. Kita lihat sungguhpun DAP terbuka keahlian kepada semua namun asas perjuangan mereka masih lagi tertumpu kepada kepentingan orang Cina/Demikian juga Pas yang terbuka kepada semua orang Islam tetapi ia masih berasaskan politik Melayu.

            Gerakan juga sungguhpun parti multi racial tetapi masih bersikap parti orang Cina.Politik berasaskan kaum lebih merupakan politik tolak ansur antara kaum yang dipraktikkan dalam negara berbilang kaum dan agama seperti di Malaysia.Politik ini berjaya mengelakkan pertumpahan darah dan konflik antara kaum yang berlaku di banyak negara-negara pelbagai kaum lain seperti di negara-negara balkan suatu ketika dahulu.Politik berasaskan kaum tidak menindas mana-mana kaum atau mengambil hak mana-mana kaum mahu pun mengenakan sebarang tindakan mendiskriminasi mana-mana kaum.Misalnya hak-hak istimewa melayu, kedudukan bahasa Melayu, agama Islam dan raja-raja Melayu merupakan sebahagian tolak ansur dan power bargain kemerdekaan yang turut memberikan hak kerakyatan, hak mengundi, hak mengamalkan adat istiadat dan budaya serta pendidikan berasaskan bahasa-bahasa kaum lain. Justeru ia tidak boleh dilihat sebagai tindakan satu kaum menindas kaum lain.DEB juga bukan satu polisi perkauman tetapi merupakan polisi berasaskan kaum demi kepentingan sosial.Contoh,peruntukan 30% ekuiti bumiputera, biasisiwa dan kuota universiti untuk bumiputera tidak merampas hak kaum lain.Ini kerana jumlah yang diperuntukan lebih kecil atau setara daripada jumlah penduduk bumiputera di negara ini.DEB juga tidak pernah melakukan perampasan harta bukan Melayu untuk dijadikan harta kaum Melayu.

Politik berasaskan kaum ini tidak pernah menindas mana-mana kaum bukan peribumi dari mencapai kedudukan,kuasa mahu pun penguasaan ekonomi. Bahkan politik berasaskan kaum seperti di Malaysia ini telah melahirkan ramai jutawan dari kaum cina dan india.Ini jelas berbeza dengan politik perkauman yang melakukan tekanan,dan diskriminasisecara sistematik bagi menaikkan bangsanya dengan memusnahkan bangsa lain.Tiada apa yang perlu digundah gulanakan apabila kita dilabelkan pejuang bangsa.Yang kita khuatir ialah jika perjuangan bangsa digunakan untuk memusnahkan bangsa lain.Ini kerana politik menjaga kepentingan kaum tertentu ini diikuti oleh tolak ansur dan persefahaman yang akhirnya menghasilkan situasi menang-menang kepada semua kaum.Memang secara idealnya politik yang tidak berasaskan kaum merupakan satu hujah akademik. Namun realitinya ia tidak seindah digambarkan.Ia akhirnya akan menjadi keadaan di mana kaum yang kuat dan gagah dari segi ekonomi membolot segala kekayaan dan keselesaan manakala yang lemah dan kurang kekuatan akan terus ketinggalan.